Dinant Gezimiz

Yesim'in sayfasinda gordugumden beri Dinant'a gitmek istiyordum. Cok hos gozukuyordu resimlerden.. Gecen haftasonu Turkiye'den bir arkadasim geldi. Her geldiginde muhakkak kucuk de olsa bir gezi planimiz oluyor. Havaalanindan onu aldik ve direk Dinant'a gittik. Etrafi gezdik, bol bol fotograf cektik ve donuste de Bruksel yakinlarindaki La Hulpe satosunu ve etrafindaki parki gezdik. Park inanilmaz buyuktu. Satonun bahcesi de gorulmeye degerdi.

(Dinant'dan..)

Meuse nehri Dinant sehrini iki yakaya ayirmaktadir. En onemli yapilar Notr Dame Kilisesi ve tepede yer alan sehri korumak icin insa edilmis olan kaledir. Kucuk bir sahil kasabasi gorunumunde olan Dinant sadece birkac saat icinde gezilebilecek hos bir sehir bence. Wallonya'da (ulkenin guneyinde fransizca konusan bolgesi) yer aldigi icin yerel halkin hepsi fransizca konusuyor. Neyse ki esim de bizimle birlikte oldugu icin sorun olmadi :)

(Notr Dame kilisesinin icinden bir goruntu. Bu gordugunuz pencere kucuk birsey degil, yaklasik 15-18 m kadar var. zaten sandalyelerin ufakligindan da anlayabilirsiniz resmi buyuttugunuzde. Her biri cam parcasi ince ince emek emek boyanmis, ben cok begendim)

Dinant'in ovundugu seylerden biri de Saksafonu bulanin Dinant'li biri olmasi. Bu kisi Adolphe Sax. Dinant'da gezerken adim basi saksafonla ilgili birseyler gorurseniz sasirmayin. Oldukca sik var zira. Asagidaki fotografi biz cekmedik ama wikipedia'dan aldim. Arabadan iner inmez karsimiza bu heykelcik cikmisti zaten. Kendileri Adolphe oluyor sanirim :)

Yiyecek icecek bakimindan Dinant'in unlu oldugu uc sey var denebilir; birincisi Leffe biralari, ikincisi "couque" denilen sert bir biskuvi cesidi ve ucuncusu de "Flamiche" denilen kisleri.. Flamiche deneme sansimiz olmadi ne yazik ki ama internetten okudugum kadari ile bol yumurta (13-15 gibi) ve ozel bir cesit peynirden yapiliyor. Couque ise sehrin icindeki pastanelerden temin edilebilir. Biz hemen denedik tabi. Ozelligi baldan yapiliyor ve tahta kaliplarin icine bastirilip oyle pisiriliyor olmasi. Cok degisik sekillerde ve ebatlarda bulunmasi mumkun. Avrupa'nin en sert biskuvisi unvanina da sahip. Gercekten de yerken disinizi kirabilecek sertlikte. Kahvenin yaninda cok guzel oluyor o ayri :) Leffe biralarinin da unlu olmasinin sebebi su; daha once bahsetmistim, Leffe trapist (hala rahipler tarafindan yapilan biralar) biralardan biri degil, abbey bira diye geciyor yani formulu rahipler tarafindan belirli bir sirkete verilmis, kilise disinda yapilan ama yapim asamasi gene rahipler tarafindan denetlenen aslina uygun yapilmasi saglanan biralar demek. Leffe de bunlardan biri ve bu biranin ilk ciktigi yer de burada. Hatta bir Leffe muzesi bile var.

(Bir firinin vitrininden balli biskuviler)

(Leffe'in iki cesidi biri esmer (bruin) biri sarisin (blond))

La Hulpe Satosu ise 1800lu yillarda insa edilmis ve mimarisi acisindan Fransiz kalelere benziyormus. Bruksele yakin Terhulpen bolgesinde yer aliyor. Parki oldukca buyuk. O yuzden cok fazla insan haftasonu havayi guzel gordu mu kacip buralara geliyor. Bisiklete binenler, guneslenenler, kitap okuyanlar.. Ne isterseniz var.. Tabi mangal disinda :) Arabayi birakacak yer bulamadigimizdan epey uzaga birakmak durumunda kaldik, dusunun yani. Yalniz sato kapaliydi gezemedik icini. Ama esimin dedigine gore burada cok guzel dugunler organize ediliyormus. Bahcesi bile yeter, en az 10000 kisilik kir dugunu bile yapilabilir :)

(soldaki benim, sagdaki de arkadasim simgos- yesilleri gorunce serildik hemen yerlere)

(La Hulpe Satosunun havuzlu yan bahcesi)

(La Hulpe Satosunun arka yuzu)