fotograf: Hasan Dagi - Kapadokya gezisi esnasinda otobusten cekmistim..Sabah sabah cok mutluyum.. Hem de oylesine buyuk bir mutluluk ki.. Yillar once ben taaa ilkokul siralarinda iken (yaklasik 15 sene once) dorduncu sinifta sanirim bizim sinifa katilan yeni bir arkadasim olmustu.. ismi zumbul'du.. ben evde surekli kendisinden bahsederken, annem ile ablam "ismini dogru soyle kizin (sumbul oldugunu saniyorlardi)" derlerdi.. :) bir ara molekuler biyoloji ve genetik'te okudugunu ogrenmistim, sanirim o ara telefonlasmistik ama gene arada kopukluk oldu ve gorusemedik.. oysa dugunumde yanimda olmasini cok isterdim onun.. ve ben bugun bu blog sayesinde yillar sonra o cok sevdigim arkadasimin izini buldum, benim bir onceki yazima yorum birakmis.. Oylesine sevindim, oylesine mutlu oldum.. Daha oncesinde aklimdan defalarca gecirmeme ragmen nasil bulacagimi cozememistim. Ama dunya kucuk, ben bunu bir kez daha anladim.. sizinle de paylasmak istedim..
Dunya sandigimizdan da kucuk..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder